Ozon Nasıl Etki Gösteriyor?

Ozonun kan ve dokulardaki şekline ozonoid denir. Ozon vücutta aminoasitlere ve yağlara(lipid) bağlanarak hidrojen peroksidleri ( H2O2) oluşturur. Bu hidrojen peroksidlerde biyolojik olaylar zincirini başlatır.

Ozonun Genel Etkileri

• Medikal Ozon, hızlıca vücut sıvılarında çözünür.
• Oksijen, plazmada Hb ile baÄŸlanarak oksijenasyonu artırır.
• Tek oksijen atomu ise; plazmada bulunan antioksidan maddeler ile reaksiyona girer.
• Reaksiyona giren maddeler lipidler, protein, sülfür grubu içeren aminoasitler, doymamış
• hidrokarbonlar, askorbik asit, ürik asit ve kan hücreleridir.
• Reaksiyon sonucu baÅŸta peroksidaz (H2O2) olmak üzere yeni kimyasal bileÅŸikler oluÅŸur.

Hidrojen Peroksit (H2O2) Etkisi

• H2O2, ozonun kimyasal elçisidir.
• Medikal Ozon’nun etkisi H2O2 düzeylerinde artış ile saÄŸlanır.
• Uygulanan plazmada, H2O2 üretimi hızlı ve ölçülebilir olarak artar aynı ÅŸekilde azalır.
• H2O2, vücudun enzimatik antioksidan sistemlerinde (GSH, KATALAZ ve GSH-Px) redüksiyon tepkimelerine neden olur.
• Reaksiyonlar enzimatik antioksidan sistemi aktive eder.

Ozonun Analjezik Etkisi

• Ozon, AraÅŸidonik asit reaksiyonları zincirini etkileyerek çeÅŸitli hücresel reaksiyonları düzenleyen prostaglandinler üzerinde etki gösterir, böylece anti-enflamatuar etkiler açığa çıkar.
• Ä°skemi ve venöz stazı düzeltmesi.
• Doku oksijenasyonunun artışı sayesinde hücre metabolizması arttığı gibi hücresel atık birikimlerinin hücre dışına atılması da artar, aÄŸrı reseptörlerinin aktive olması durur.
• Ozonun hücre membranında katyon anyon dengesi üzerinde modülasyon etkisine baÄŸlı olan analjezik etkisi vardır.
• Kıkırdak dokusundaki katabolik enzimlerin inhibisyonu sonucu aÄŸrıda azalma meydana gelir.
• Nulkeus Pulpozusta bulunan Proteoglikanlar üzerine anti-oksidan etki.
• SSS’de , cGMP(siklik guanozin monofosfat) protein kinaz artışı , vasküler vazodilatasyon (Kas ve Beyin) ile kaslarda gevÅŸeme ve aÄŸrıda azalma.

Ozonlu serum fizyolojik solüsyonunun infüzyonundan sonra; Ratların beynindeki biyoelektriksel aktivitede artma olduğu, bunun sonucu olarak SSS fonksiyonu, opioid sistemin aktivasyonuna bağlı olarak ağrı refleksinin baskılanması ile karakterize bir durumdur.

Ozonun Antimikrobiyal Etkisi

• Güçlü oksidatif özelliklerinden dolayı tüm bakteri, virüs, mantar türlerine ve protozoalara karşı öldürücü etki gösterir.
• Ä°nsan hücrelerinin güçlü bir antioksidan sistemi olduÄŸu için bu oksidatif özellikler insan hücrelerine zarar vermez.
• Bakterisidal etki; Fosfolipidlerin ve lipoproteinlerin oksidasyonunun neden olduÄŸu bakteriyel hücrelerin membran bütünlüğünün bozulması ile oluÅŸur.
• Gram-pozitif bakteriler farklı zar yapılarında dolayı daha duyarlıdır.
• Ozon mikroorganizmaların içine nüfuz eder ve kapalı DNA plazmidlerini açık plazmidlere dönüştürür. Böylece bakterinin proliferasyonunu durdurur.
• Ozon, virüsün membran polipeptid zincirlerini tahrip edip virüsü hedef hücrelere baÄŸlanmasını ve RNA’sını kopyalamasını engeller. Böylece virüs çoÄŸalamaz.
• Kapsüllü virüsler ise ozona daha duyarlıdır, kapsülleri lipid içerdiÄŸi için ozonla tepkimeye girer ve tahrip olur.

Ozonun Antioksidan Etkisi

• Ozon kimyasal yapısı itibariyle radikal özelliÄŸi taşımamakla birlikte, florin ve persülfattan sonra, bilinen üçüncü en güçlü oksidan maddedir.
• Ozon lipid peroksidasyonu ile antioksidan savunma sistemi arasında dinamik bir denge kurmaktadır.
• Yapılan çok sayıdaki araÅŸtırma ozonun terapötik dozlarının antioksidan sistemleri stimüle ettiÄŸini ve lipid peroksidasyon (LPO) ÅŸiddetini düşürdüğü göstermiÅŸtir.
• Ozon terapi sırasında LPO’nun bir ara ürünü olan malonik dialdehit düzeylerinde ortalama % 119,4 düzeyinde artış olur.
• Antioksidan sistem malonil dialdehit formasyonu üzerinden LPO zinciri oluÅŸum safhasında devreye girer: Zincir reaksiyonu kırılır ve malonil dialdehit inaktive olur.
• Süperoksit dismutaz ve katalaz gibi antioksidan enzimlerin aktivasyonu sırasıyla %45,4 ve %34,9 oranında artar.

Ozonun İmmünostimulan Etkisi

• Makrofaj ve lökosit membranlarının ozona maruz kalması sonucu oluÅŸan sekonder sitokinler ve lemfokinler (lenfositlerden salgılanan sitokinler) üzerinden gerçekleÅŸir.
• Bu maddeler hem T-hücreleri üzerinden gerçekleÅŸen hücresel bağışıklık, hem de antikorlar üzerinden iÅŸleyen hümoral bağışıklıktan sorumludur.
• Ä°nterferon seviyesini belirgin olarak arttırır. (Gamma interferon ozon uygulamasından sonra yaklaşık 3-4 kat artar)
• TNF (tümör nekroz faktörü) oluÅŸumunu 400-500 kez stimule eder.
• Ä°mmün sistem ana maddesi sayılan Ä°L-2 sekresyonunu stimule eder.
• Peroksit formasyonu yoluyla (özellikle kronik enfeksiyoz hastalıklarda) fagositoz aktivasyonunda belirginleÅŸme olur.
• Fagositozun bozulmuÅŸ tüm evreleri düzelir.
• Sitokinlerin hafif stimülatörü gibi davranarak periferik dolaşımdaki mononükleer hücreleri etkiler.
• Ä°mmün sistem ve vücudun diÄŸer sistemleri arasında bir baÄŸ olarak görev görür.

Ozonun Periferik Kan Dolaşımına Etkileri

• Ozon terapi Nitrik Oksit (NO) oluÅŸturarak damarların elastikiyetini koruduÄŸu ve oluÅŸan plakları uzaklaÅŸtırarak dolaşımı uyardığı için dolaşım bozukluklarında tedavisinde ve organ fonksiyonlarının tekrar canlandırılması için kullanılmaktadır.
• Kan damarlarını esnek ve elastik tutar.
• Plak oluÅŸumunu yavaÅŸlatır. Ateroskleroz engeller.
• Plağın erimesine yardımcı olur.
• Kan akımını düzenler.
• Periferik kan dolaşımında ve mikrosirkülasyonda artış.
• Ayrıca vasodilatatör etkilere de sahiptir. Vazodilatör etkiyi prostasiklin sentezini uyararak yapar.
• Ozon doza baÄŸlı olarak trombosit fonksiyonlarının artışına neden olmakta.
• Buna baÄŸlı olarak trombositler de bulunan büyüme faktörlerini salarak iskemi ve ülserli hastalarda iyileÅŸmeye olumlu katkı saÄŸlamaktadır.

Ozonun Karbohidrat, Protein ve Lipid Metabolizmasına Etkileri

• Ozon tedavisinde kan glukozunda azalma görülür. Bu azalma glukoz-6-fosfat-dehidrogenaz aktivitesinde artışa ve bu enzimin heksozaminofosfat ÅŸantında yer alan reaksiyonlarda kullanımının artışı ile yapar.
• Kreps döngüsünde ATP’ yi artırır.
• 2,3-difosfogliserat (DPG) enziminde çok belirgin yükselme görülür.
• Kan laktat ve piruvatlarında da azalma meydana gelir. Bu azalma, 2,3-difosfogliseratların oluÅŸum sürecinde karbonhidrat metabolizmasının yetersiz oksidize olmuÅŸ ürünlerinin kullanılmasıyla açıklanır.
• Ozon tedavisi, pentoz fosfat siklusu ve aerobik glikolizi uyararak, glukozun hücre membranına penetrasyonuna artırmasıyla hücreye giriÅŸini artırır. Glukozun hücerye girmesi ile hiperglisemi azalır.
• Diyabetli hastalarda oksijene afinitesi yüksek glikolize hemoglobin (HbA1C) artışı vardır. Bunun sonucu olarak doku hipoksisi olur. Doku hiposisi ve HbA1C hastalığın ÅŸiddetini belirlediÄŸinden hasta takibinde kullanılmaktadır.
• Hipoksi ozon tedavisi ile ortadan kaldırıldığından HbA1C düzeyi azalır.
• 2,3-difosfogliserat Hb’nin oksijene affinitesini azaltır.
• Ozon tedavisi 2,3-difosfogliseratı artırır. Ve Hb-O2 diassosiasyon eÄŸrisini saÄŸa kaydırarak, dokulara oksijen salınımını artırır.

HbO2 + 2,3 DPG = Hb 2,3 DPG + O2

• Ozon tedavisinden sonra arteryel pO2 seviyesinde artış, pCO2’de azalma , asit baz dengesinde dengelenme olur.
• Antioksidan sistemini uyarmasının ve dolaşımdaki lipidlerle doÄŸrudan etkileÅŸime girerek yaÄŸ asitlerinin beta oksidasyonunu aktive etmektedir.
• Ozon; hepatositlerde, yaÄŸlı bileÅŸikler ÅŸeklindeki enerji kaynaklarının karbonhidrat türü enerji kaynaklarına dönüşme iÅŸlemlerinde hem yapısal hem fonksiyonel mekanizmaları aktive ettiÄŸinden karaciÄŸerin yaÄŸlı dejenerasyonu da meydana gelmez.
• Ozon aktive olmuÅŸ asetaldehitle reaksiyona giren lipoik asidi oksidize eder.
• Özellikle kolesterin ve lipoproteinlerin aterojenik fraksiyonlarında olmak üzere plazma lipidlerinde ve karbonhidratlarda bir azalma meydana gelir. Buda aterosklerotik damar hastalıklarına etkisi bakımından çok önem taşır.
• Membran kolesterinlerinde meydana gelen azalma membran akışkanlığının normalize olmasına yol açarak hemoreolojiyi (kan akımı dinamiklerini) düzeltir, membrana bağımlı enzimlerin fonksiyonunu düzenler, ve hastanın kliniÄŸinde gözle görülür düzelme saÄŸlar.
• Aterosklerotik damar hastalıklarına etkisi bakımından çok önem taşır.

Ozonun Detoksifikasyon Etkisi

• Ozonun detoksifiye edici etkileri hepatositlerdeki mikrozomal sistemin aktive olması ve karaciÄŸerin filtrasyon iÅŸlevinin artması üzerinden gerçekleÅŸir.
• Vücuttaki fenoller, pestisitler, ilaç atıkları, toksik asidik maddeler ve diÄŸer serbest radikalleri azaltarak detoks etkisi oluÅŸturur.

Ozonun Hematolojik Etkileri

• Eritrositlerin elastikiyetini arttırarak kapillerden geçiÅŸini hızlandırır.
• Kanın dokulara oksijen bırakma yeteneÄŸini saÄŸlayan 2,3 DPG miktarında artış meydana gelir.
• Lökositlerin oluÅŸumunu arttırır, fonksiyonlarını düzenler.
• Kan pıhtılaÅŸma eÄŸiliminde azalma.
• Hemopoezin stimülasyonu.
• Arter kanında oksijenin parsiyel basıncında anlamlı yükselme, karbondioksit parsiyel basıncında ise anlamlı düşme; ve hemoglobin düzeylerinde artış tespit edilmiÅŸtir.
• Ozon tedavisi ile oksihemoglobin dissosiyasyon eÄŸrisi etkileyerek, böylece dokulara oksijen temin edilmesi artmış olur.

HbO2 + 2,3-DPG = Hb2,3-DPG + O2

• Ozon tedavisinden sonra venöz kandaki parsiyel oksijen basıncının 40’dan 20 mmHg’ya düşmesi ozon otohemoterapi sonrasında dokuların nasıl bol oksijenlendiÄŸine dair bir kanıttır. Doku oksijenasyonunun yanı sıra, kanın asit-baz dengesini de düzeltiÄŸi, mikrosirkülasyonun ve kanın reolojik özelliklerinin (akışkanlığının) düzeltiÄŸi görülmüştür.
• Ozonlandıktan sonra kan normalde taşıdığından 2-10 kat daha fazla oksijen taşımakta bunun nedeni otohemoterapi iÅŸleminden sonra oksijen kanda sadece eritrositlerde bulunmamaktadır, plazmada çözünmüş olarak da mevcuttur.

Ozonun Lökositlere Etkileri

• Ozon, Peroksit oluÅŸumu yoluyla FAGOSÄ°TOZ AKTÄ°VASYONU’ na neden olmaktadır.
• Bu özellikle H2O2 seviyesinin azaldığı kronik enfeksiyöz hastalıklarda önemlidir.
• Ozon, fagositozun bozulmuÅŸ tüm evrelerini düzeltir.
• Ä°lk olarak adezyon zamanında kısalma ve fagosit-stimüle edici faktörün sentezindeki artış oluÅŸur .
• Fagositozun birinci evresinin zamanı kısalmıştır.
• Fagositozun birinci evresinden ikinci evresine daha iyi bir geçiÅŸ olmuÅŸtur.
• Fagositozun üçüncü evresinin olabilirliÄŸi saÄŸlanmıştır.

Ozonun Antikoagülan Etkileri

• Ozonun trombositler üzerindeki etkisi: ADP, ristocetin ve adrenalin ile platelet agregasyon indeksi deÄŸerleri üzerinden araÅŸtırılmıştır. Hepsinde de; trombositlerin küme oluÅŸturmasında azalma tespit edilmiÅŸtir.
• Trombosit agregasyonunda azalma:
  1-Trombositlerin membranı — tromboksan üretiminde azalma;
  2- Arter duvarından prostasiklin üretimini arttırmakta.
• Ozon, trombosit enzimi fosfolipaz alfa-2’yi aktive edebilmektedir.
• Fosfolipaz alfa-2 fosfolipid membranları yıkarak yaÄŸ asidi salınımına, özellikle de araÅŸidonik asit salınımına yol açarak gösterir.
• Ayrıca lipid peroksidasyon ürünlerinin (LPO), özellikle de malonik dialdehitin trombosit agregasyonunu inhibe etiÄŸini gösterilmiÅŸ.
• Fibrinojen, trombosit ve alyuvar kümelenmesinde önemli bir rol oynar.
• Fibrinojen konsantrasyonunda artış kan viskositesinde artış saÄŸlar.
• Ozon ise fibrinojen konsantrasyonunda azalma saÄŸlayarak kanın ÅŸekilli elamanlarının yapışıp kümelenmesini azaltır, kan akışkanlığını düzeltir.
• Ozon, primer doÄŸal antikoagülanlarıdan antitrombin III-heparin kompleksinin aktivitesinin % 94’den 102’e yükseldiÄŸini göstermiÅŸtir.
• Bu kompleks; trombin, kallikreinler, ve aktive olmuÅŸ kan pıhtılaÅŸma faktörleri XIIa, XIa, Xa, IXa’nın enzimatik aktivitesini nötralize eder ve kan pıhtılaÅŸmasının en güçlü inhibitörü olarak görülür.

Ozonun Sistemik Homeostazı Destekleyici-Onarıcı Etki

• Beyin, vücut ağırlığımızın % 2-2,5 kadarını oluÅŸturmasına raÄŸmen vücuda giren oksijenin dörtte birini beyin tüketir.
• Bol oksijen alan nöronlar bol enerji üretmeye baÅŸlar.
• Böylece metabolizmaları yükselir, birbirleriyle iletiÅŸimleri yoÄŸunlaşır, iletiÅŸimin kalitesi artar.
• ENDORFÄ°N , MELATONÄ°N salgılanır.
• Ä°nsanlar daha enerjik ve zinde olur.
• Halsizlik, isteksizlik, uykusuzluk, enerji azlığı, konsantrasyon güçlüğü, kronik yorgunluk, yaygın kas aÄŸrıları, depresyon, anksiyete, panik atak gibi belirtiler iyileÅŸir.
• Günlük aktiviteler sırasında kolay yorulma olmaz.
• Hücrelerde aerobik glikolizi uyararak ve enzim aktivasyonu yaparak ATP sentezini artırır ve nöroplastisitede temel rol oynar.